Συνέντευξη της Κατερίνας Μπατζελή στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα»

1. κ. Μπατζελή η ελληνική κοινωνία στενάζει. Με τα νέα μέτρα το μείγμα γίνεται εκρηκτικό; Πόσο πιστεύετε μπορεί να αντέξει;

Ασφαλώς θα πρέπει να προβληματιστούμε και να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας την αγωνία που εκφράζει δυναμικά ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο πράγματι αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες επιβίωσης. Ας μη ξεχνάμε όμως ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα τεράστιο έλλειμμα, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι «κληροδότημα» της Νέας Δημοκρατίας. Ας μη ξεχνάμε τη μεγάλη μάχη που έδωσε και δίνει η Κυβέρνηση για να μην υπάρξει χρεωκοπία και φυσικά το γεγονός ότι έχουν γίνει μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που ήταν επιβεβλημένες πέρα και έξω από το Μνημόνιο. Ασφαλώς και έχουν γίνει λάθη, αστοχίες και καθυστερήσεις. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε τη συνολική προσπάθεια που έχει συντελεστεί. Η ελληνική κοινωνία, οι απλοί πολίτες θα συμμετάσχουν στην προσπάθεια αναχαίτισης της κρίσης εφόσον πειστούν ότι τα μέτρα είναι ισοβαρή, απορρέουν από έναν εθνικό σχεδιασμό ανασυγκρότησης του κράτους και της ίδιας της οικονομίας. Δεν θα πειστεί και δε θα συναινέσει μόνο από την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

2. Πόσο μπορεί να αντέξετε και εσείς; Εκτιμάτε ότι τα νέα μέτρα φέρνουν πιο κοντά τις εκλογές;

Εκείνο που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία της χώρας μας προς τις εκλογές είναι η αξιοπιστία του πολιτικού και οικονομικού μας συστήματος στους διεθνείς εταίρους μας. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την επιβίωση της ίδιας της χώρας, η πολιτική συναίνεση και όχι οι εκλογές είναι το μεγαλύτερο διακύβευμα. Κάτι το οποίο διαμηνύουν και οι ευρωπαίοι και διεθνείς εταίροι μας, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες. Μια συναίνεση την οποία έχει ζητήσει επανειλημμένα και έμπρακτα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και η οποία δυστυχώς δεν βρήκε καμία ανταπόκριση. Και αυτό αποδεικνύει την ανωριμότητα των κομμάτων της αντιπολίτευσης να μπορούν να δράσουν συλλογικά παραμερίζοντας τις διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες και κυρίως το πολιτικό κόστος. Δυστυχώς με τη στάση τους αποδεικνύουν ότι αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων επιλέγοντας το δρόμο της αποφυγής και όχι της ανάληψης της εθνικής και ιστορικής ευθύνης που τους αναλογεί.

3. Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να ενισχύσουν την Ελλάδα με την 5η δόση αλλά και με ένα νέο πακέτο χρηματοδότησης. Λύνουν αυτές οι αποφάσεις το πρόβλημα μας ή απλώς το μεταθέτουν για αργότερα;

Η λύση για τη χώρα μας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι a la carte. Όπως και το ελληνικό ζήτημα δεν είναι εθνικό, αλλά βαθύτατα ευρωπαϊκό. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι το συνολικό δημόσιο χρέος των εθνικών προϋπολογισμών των κρατών – μελών της Ε.Ε φθάνει μέχρι σήμερα τα 900 δισ. ευρώ, ενώ στις χώρες αυτές μαζί με τα χρέη των τραπεζών το χρέος ξεπερνάει τα 1,8 τρισ. ευρώ. Συνεπώς, ενόψει και της νέας οικονομικής και δημοσιονομικής αρχιτεκτονικής της Ε.Ε. απαιτείται μια συνολική επαναπροσέγγιση και επαναδιαπραγμάτευση των εργαλείων και των πολιτικών που τίθενται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να επιτευχθεί η δημοσιονομική σταθερότητα και εξισορρόπηση των κρατών-μελών της Ε.Ε. Καμία πέμπτη ή έκτη δόση κτλ δεν θα επιλύσει την παθογένεια της ελληνικής οικονομίας, τη διάλυση του οικονομικού ευρωπαϊκού συστήματος και τη διεθνή οικονομική κρίση. Το θέμα της μετάθεσης της μείωσης κυρίως του δημόσιου ελλείμματος σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει ο Μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (2013-2015), όπου διαφαίνεται τόσο από τη συμπεριφορά των Ευρωπαίων ηγετών αλλά και των μεγάλων τραπεζικών συστημάτων ότι θα επιδιωχθεί ο επαναπροσδιορισμός του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους στα πραγματικά του μεγέθη. Η μεθοδολογία που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τα χρηματοπιστωτικά μέσα που διατίθενται και είναι αξιόπιστα στην αγορά αλλά και δεν καταστρέφουν τις εθνικές οικονομίες.

4. Εχοντας την εμπειρία της Ευρώπης, η Ελλάδα πληρώνει λάθη και παραλείψεις του συστήματος, των ηγετών της, τι ακριβώς πιστεύετε πως συμβαίνει;

Τα αίτια για τη σημερινή κατάσταση της χώρας δεν πρέπει να αναζητηθούν μόνο στον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού κράτους, αλλά και στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη μία η συγκρότηση των δομών του ελληνικού κράτους με πελατειακά κριτήρια, η δημιουργία ενός κρατικοδίαιτου οικονομικού συστήματος, η σπατάλη δημοσίων πόρων, η διόγκωση της παραοικονομίας κτλ και από την άλλη η απουσία ενός συγκεκριμένου ευρωπαϊκού «οδικού χάρτη» για την επίτευξη της κατάλληλης ισορροπίας που θα διασφαλίσει τόσο τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών όσο και τις συνθήκες ανάπτυξης και ευημερίας των χωρών μελών της Ε.Ε, τάραξαν τα θεμέλια τόσο της χώρας όσο και του ίδιου ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να «σπάσουμε» τη «φούσκα» της πλασματικής ανάπτυξης και του πλαστικού χρήματος. Το νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας απαιτεί αλλαγές στο κόστος εργασίας, της απόδοσης των κεφαλαίων, της μείωσης της σπατάλης, της μεταφοράς πόρων από το δημόσιο τομέα σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και της φορολογικής σύγκλισης. Απαιτείται περισσότερο από κάθε άλλη φορά να καταστρώσουμε από κοινού έναν εθνικό «οδικό χάρτη» εξυγίανσης και ανάπτυξης της εθνικής μας οικονομίας πέραν εκείνων των πολιτικών που προβλέπονται από το Μεσοπρόθεσμο.

5. Μετά και τα όσα συνέβησαν πριν την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θυμήθηκαν τις ημέρες του 2007, ενώ κάποιοι συνάδελφοι σας, μίλησαν ακόμη και για μέρες του '65. Ιστορίες συνωμοσίας ή κάτι τρέχει στο ΠΑΣΟΚ?

Η έκφραση διαφορετικών απόψεων σε ένα δημοκρατικό κίνημα, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως ιστορία συνωμοσίας ή οτιδήποτε άλλο. Σε μια περίοδο όπου διακυβεύεται η εθνική μας αξιοπιστία, το να παρερμηνεύουμε στάσεις και συμπεριφορές δεν ωφελεί το πολιτικό σύστημα και πολύ περισσότερο την ίδια την κοινωνία. Ας μη ξεχνάμε ότι αυτός είναι και ο ρόλος του κάθε βουλευτή. Να προσπαθεί βάσει της εμπειρίας και της γνώσης του να συνεισφέρει προς τη βελτίωση των προσπαθειών που συντελούνται για δημοσιονομική προσαρμογή, εξυγίανση και ανάπτυξη. Από εκεί και πέρα ο καθένας κρίνεται για τις πράξεις του και τις επιλογές του.

6. κ. Μπατζελή ο τελευταίος ανασχηματισμός έγινε για να αλλάξει ουσιαστικά ο υπουργός οικονομικών όπως και ο προηγούμενος ανασχηματισμός, για να απομακρυνθείτε εσείς από το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης. Βλέποντας τα γεγονότα με την απόσταση του χρόνου τι τελικά έγινε; Και εν πάση περιπτώσει είναι θέμα προσώπων ή πολιτικής?

κ. Σαββοπούλου τα αίτια του κάθε ανασχηματισμού όπως και η επιλογή των προσώπων είναι ευθύνη του ίδιου του Πρωθυπουργού. Όλοι μας και κυρίως σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος και από τη στάση μας.